Details & Info
Wat een Ronde van Vlaanderen is zonder kassei, is een cross zonder modder. Een bergetappe zonder ‘hors categorie’. Een tour zonder proloog. Duidelijk mag zijn dat ik blij was met de regenval 2 dagen voor de WB Hoogerheide 2019. Want coureur of wielerliefhebber, ik wil koers zien! Een klassieker in plaats van een wegcriterium. Daar waar de jongens van de Flandriens gescheiden worden.
Velen verklaren me voor gek en vragen me wat daar nou de lol van is. Door de modder baggeren. Weer en wind trotseren. En ok, eerlijk is eerlijk, met of zonder rugnummer, die knop moet ‘s ochtends wel even om. Maar als de laarzen eenmaal onder gedompeld zijn, de eerste modder het gezicht raakt, is de liefde daar. De koers mag beginnen. Als coureur had ik daar al ‘last’ van. Hoe heroïscher (sommigen lezen hier ‘triester’) de omstandigheden, hoe harder het hart begon te kloppen. De oogkleppen gingen op. De klak omhoog. De armstukken omlaag. De blik op oneindig. Weg tactisch steekspel. Het werd pompen of verzuipen. De WB Hoogerheide werd ook zo’n dag. No mud…no glory!